Ολυμπιακός Ύμνος

Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού,
κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα
στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού.
Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι
στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή,
και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε κι άξιο το κορμί.
Κάμποι, βουνά και πέλαγα φέγγουνε μαζί σου,
σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός
και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου
αρχαίο πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός.


Το 1896 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ακούστηκε για πρώτη φορά -στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο- η μουσική  σύνθεση του Σπύρου Σαμάρα σε ποίηση του Κωστή Παλαμά. Στις πρώτες Ολυμπιάδες κάθε χώρα παρουσίαζε το δικό της Ολυμπιακό Ύμνο. Το 1958, όμως, η σύνθεση αυτή καθιερώθηκε ως ο επίσημος ύμνος των Ολυμπιακών Αγώνων κι έκτοτε ανακρούεται σε κάθε Ολυμπιάδα μεταγλωττισμένος στη γλώσσα της διοργανώτριας χώρας.