Στης Πλάκας τις ανηφωριές...

Ο Δ. Καμπούρογλου μας λέει ότι έτσι ονομάστηκε η περιοχή της Αθήνας κάτω από την Ακρόπολη, γιατί επί της οδού Κυδαθηναίων, στη συμβολή με την Αδριανού και Τριπόδων υπήρχε στο έδαφος μια μεγάλη λευκή πλάκα. Η επικρατέστερη εκδοχή είναι ότι το όνομα της περιοχής προέρχεται από το...
 "πλιάκου", που σημαίνει "παλιό,
 αρχαίο". Είναι λέξη αλβανική, από τους Αλβανούς Μουσουλμάνους μισθοφόρους των Τούρκων, που κατοίκησαν την περιοχή, έρημη τότε, τον 16ο αιώνα. Έγινε γνωστή σ' όλο τον κόσμο μέσα από ντοκυμαντέρ ξένων ανταποκριτών, αλλά και από τις ελληνικές ταινίες που γυρίστηκαν εκεί: η "Στέλλα" του Κακογιάννη, η "Μαγική Πόλη" του Κούνδουρου, "Ψηλά τα Χέρια" με τον Θανάση Βέγγο, και τόσες άλλες. Τη δεκαετία του '60 ο Γιάννης Αργύρης με τις "Εσπερίδες" και ο Γιώργος Ζωγράφος με την
"Απανεμιά" μας μεταφέρουν το μουσικό ρεύμα που επικρατεί στη Γαλλία και την Ιταλία. Στις μπουάτ αυτές θα καθιερωθεί το "Νέο Κύμα" και θα φιλοξενηθούν πάρα πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες. Στον αντίποδα, οι τροβαδούροι θα υμνήσουν την Πλάκα, θα την ονομάσουν "περιοχή των αγγέλων" αλλά και "των Θεών", πιστεύοντας ότι οι Θεοί κατεβαίνουν από την Ακρόπολη για να πιούν κρασί στην Πλάκα. Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς η Πλάκα στην κυριολεξία παίρνει φωτιά! Καρναβαλιστές απ' όλη την Αθήνα, και όχι μόνο, καταφθάνουν στην Πλάκα μεταμφιεσμένοι,
κρατώντας πλαστικά ρόπαλα, ροκάνες, καραμούζες για ένα ξέφρενο γλέντι που κρατά ως το πρωί. Η ανεξέλεγκτη κατανάλωση ποτών, θα οδηγήσει κάποιες φορές σε παραβατικές συμπεριφορές, που σε συνδυασμό με την ηχορύπανση, το κυκλοφοριακό κομφούζιο, την ασύστολη αδειοδότηση σε καταστήματα διασκέδασης θα οδηγήσουν τους κατοίκους σε αδιέξοδο, με αποτέλεσμα να ζητήσουν την παρέμβαση της πολιτείας. Για πρώτη φορά η Μελίνα Μερκούρη και ο Αντώνης Τρίτσης προσπαθούν να βάλουν μια τάξη, και κάτι καταφέρνουν. Σιγά-σιγά η Πλάκα ξαναβρίσκει το πραγματικό της πρόσωπο, τον ιστορικό της χαρακτήρα και, απαλλαγμένη από το κακόγουστο και κακόφημο, βγαίνει ξανά μπροστά με τον τίτλο που της αξίζει: ως Μοναδικό Στολίδι!

 Άσπρη πολιτεία, όλο γοητεία, γη του Παρθενώνα, ζωντανή βιτρίνα   
κάτω απ΄το φεγγάρι σαν μαργαριτάρι, λάμπεις στη Μεσόγειο
όμορφη Αθήνα

Ακρόπολη, Πλάκα, αγάλματα, πάρκα, ξημέρωμα ροζ οργαντίνα
μικρή ζωγραφιά σου Αθήνα

 Στενοί συγγενείς σου τα πλούτη κ η φτώχεια, λιακάδες ωραίες,
δροσιάς πρωτοβρόχια
γλεντζέδων παρέες Θεός η ρετσίνα μακριά απ' της ζωής τη ρουτίνα
μικρή ζωγραφιά  σου Αθήνα


Πολυμέρης Ξώτης
Μουσική Στίχοι: Πορτοκάλλης  Μινάς, Σαββίδης Αιμίλιος