
Φακές: Καταλληλότερες είναι οι πράσινες φακές, με τους μικρούς και χοντρούς σπόρους, αλλά και οι κοινές φακές κάνουν τη δουλειά τους. Τις ακουμπάμε σε υγρό βαμβάκι και σύντομα θα πετάξουν βλαστάρια καταπράσινα σε ύψος 15 με 18 εκ. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης στα "κλαριά" θα εμφανιστούν ομάδες μικρών φύλλων.
Ρεβίθια: Επιλέγουμε σπόρους νέας σοδειάς. Θα αναπτυχθούν πάνω στο βαμβάκι και σιγά σιγά θα μας χαρίσουν τα γεροδεμένα βλαστάρια και τα πριονωτά φυλλαράκια το
υς. Στο νερό φτάνουν σε ύψος 20 με 25 εκ., ενώ στο χώμα ψηλώνουν περισσότερο, 30 με 40 εκ.
Σιτάρι: Οι σπόροι του σιταριού είναι πολύ "γρήγοροι". Σε λίγες μόνο μέρες θα έχετε το δικό σας μικρό λιβάδι. Όταν φτάσουν τα 2 εκ., όχι παραπάνω, τα κόβουμε. 'Εχουν γλυκιά και λεπτή γεύση, ότι πρέπει για να γαρνίρουμε τα πιάτα μας.
Καλαμπόκι: Οι κόκκοι του καλαμποκιού είναι ασυναγώνιστοι, αλλά χρειάζεται να έχουμε υπομονή. Όταν όμως εμφανιστούν τα πρώτα φυλλαράκια, θα μεγαλώσουν γρήγορα και θα διατηρηθούν για αρκετό καιρό.
Ηλιόσποροι: Δεν είναι, βέβαια, ούτε όσπρια ούτε δημητριακά. Είναι οι σπόροι ενός εντυπωσιακού λουλουδιού. Οι κόκκοι του είναι χαρακτηριστικοί με τις γκρι και λευκές ρίγες τους. Τους καλλιεργούμε σε βαμβάκι ή χώμα, όπου θα αναπτυχθούν πολύ γρήγορα, σπρώχνοντας προς τα πάνω το φλούδι, το οποίο θα ξαναπέσει αφήνοντας να φανούν τα φυλλαράκια.
Και βέβαια, ο φασίολος: Όποια ποικιλία φασολιών κι αν διαλέξουμε, από γίγαντες και μαυρομάτικα, μέχρι σόγια, (η σόγια είναι μια ποικιλία φασολιού), ο ιδανικότερος τρόπος καλλιέργειας είναι σε χώμα. Το βαμβάκι δεν ενδείκνυται, αντίθετα το απορροφητικό χαρτί είναι αρκετά αποτελεσματικό. Αν αποφασίσετε να βάλετε χαρτί πρέπει να απλώσετε πολλούς σπόρους στο ήδη βρεγμένο χαρτί, να τους καλύψετε με άλλο υγρό χαρτί και να τοποθετήσετε το δοχείο σε ντουλάπι για δύο ημέρες. 'Ετσι τα φασόλια θα φυτρώσουν σίγουρα. Με αυτά τα πρώτα βλαστάρια μπορούμε να αρωματίσουμε τις σαλάτες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου