...ας μιλήσουμε για σοκολάτα!
Η σοκολάτα δεν είχε πάντα τη μορφή που όλοι γνωρίζουμε σήμερα και όλοι μας λατρεύουμε. Μια από τις πρώτες αναφορές στη σοκολάτα, συναντάμε το 1519 στην αυλή του Αζτέκου αυτοκράτορα Μοντεσούμα. Σε ένα από τα συμπόσια της αυλής πρόσφερε στους καλεσμένους ένα κρύο ρόφημα, τη σοκολάτα, μέσα σε ολόχρυσα κύπελα. Επρόκειτο για ένα μάλλον πικρό ρόφημα, αλλά πολύ νόστιμο, που δεν έμοιαζε φυσικά σε τίποτα με τη σοκολάτα που πίνουμε σήμερα. Η παρασκευή του συγκεκριμένου ροφήματος απαιτούσε, εκτός των άλλων, και λίγο αλεύρι, το οποίο κατά προτίμηση ήταν από καλαμπόκι. Το άρωμα που συνήθως χρησιμοποιούσαν για το ρόφημα αυτό, ήταν η βανίλια και η πιπερόριζα. η σύσταση του ροφήματος ήταν αρκετά παχύρευστη και το πρόσφεραν κρύο. Η ονομασία της σοκολάτας προέρχεται από τη λέξη xocolati, ένας όρος που χρησιμοποιούσαν επίσης οι Αζτέκοι...
Σήμερα, εξακολουθεί να υφίσταται η συνήθεια του ζεστού ροφήματος σοκολάτας στο Μεξικό που απαραίτητα συνοδεύει το πρωινό των Μεξικάνων και αρωματίζεται με διάφορα μπαχαρικά όπως η κανέλα και η πιπερόριζα. Πιστεύεται μάλιστα, ότι η συνήθεια αυτή έχει τις ρίζες της στη χώρα των Αζτέκων. Στην Ευρώπη έκανε την είσοδό της η σοκολάτα, τον 16ο αιώνα. Την έφεραν οι Ισπανοί κατακτητές από το Μεξικό και την Κεντρική Αμερική. Πέρασε πολλές διαφοροποιήσεις και αλλαγές μέχρι να φτάσει τον 17ο αιώνα να γίνει μόδα στις ευρωπαϊκές πόλεις, όπως η Βιέννη, το Λονδίνο, η Φλωρεντία κά. Στην αρχή, η απόλαυση της σοκολάτας ήταν αποκλειστικά προνόμιο των πλουσίων και ευγενών. Τα λεγόμενα σοκολατοποιεία της εποχής έκαναν χρυσές δουλειές, γιατί έγιναν χώροι συγκέντρωσης, συνάντησης και εξόδου των πλουσίων και ιδιαίτερα της νεολαίας. Η καθολική αλλαγή του ροφήματος από πικρό και πηχτό σε ζεστό και γλυκό ποτό, υπολογίζεται ότι έγινε στα μέσα της δεκαετίας του 1800, οπότε μειώθηκε σημαντικά η τιμή πώλησης της σοκολάτας και επομένως ξεκίνησε η κατανάλωσή της από τις πιο λαϊκές μάζες. Το καταπληκτικό αυτό επίτευγμα το οφείλουμε σε μια ανακάλυψη του Ολλανδού Βαν Χάουτεν το 1828. Ο Ολλανδός εφευρέτης, ανακάλυψε έναν τρόπο, μέσω ενός μηχανήματος, που του επέτρεπε να διαχωρίζει το βούτυρο του κακάο από τον καρπό. Η ανακάλυψη αυτή υπήρξε σταθμός στην ιστορία της σοκολάτας, γιατί
αμέσως εκδηλώθηκε το ενδιαφέρον των βιομηχάνων της εποχής για το προϊόν αυτό. Μεγάλα ονόματα τότε, θέλησαν να προωθήσουν το ρόφημα σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στην Αγγλία, σαν υποκατάστατο του τζιν! Την τελική όμως μορφή, η σοκολάτα, όπως την ξέρουμε σήμερα, την πήρε το 1847 μετά από μια νέα ανακάλυψη του Τζόζεφ Φράι. Ο Φράι ανακάλυψε ότι, όταν πρόσθετε υγρή σοκολάτα και μια ποσότητα ζάχαρης στο βούτυρο του κακάο, σχηματιζόταν ένα στέρεο κομμάτι γλυκίσματος που ήταν πολύ γλυκό, νόστιμο και είχε την ίδια γεύση με το ρόφημα. Έτσι γεννήθηκε μια από τις πιο γλυκές απολαύσεις της ζωής, η σοκολάτα. Και έτσι επικράτησε μέχρι σήμερα, η σοκολάτα να έχει στερεά μορφή και να μην καταναλώνεται μόνο σαν ρόφημα, όπως στην αρχή.
Σήμερα, εξακολουθεί να υφίσταται η συνήθεια του ζεστού ροφήματος σοκολάτας στο Μεξικό που απαραίτητα συνοδεύει το πρωινό των Μεξικάνων και αρωματίζεται με διάφορα μπαχαρικά όπως η κανέλα και η πιπερόριζα. Πιστεύεται μάλιστα, ότι η συνήθεια αυτή έχει τις ρίζες της στη χώρα των Αζτέκων. Στην Ευρώπη έκανε την είσοδό της η σοκολάτα, τον 16ο αιώνα. Την έφεραν οι Ισπανοί κατακτητές από το Μεξικό και την Κεντρική Αμερική. Πέρασε πολλές διαφοροποιήσεις και αλλαγές μέχρι να φτάσει τον 17ο αιώνα να γίνει μόδα στις ευρωπαϊκές πόλεις, όπως η Βιέννη, το Λονδίνο, η Φλωρεντία κά. Στην αρχή, η απόλαυση της σοκολάτας ήταν αποκλειστικά προνόμιο των πλουσίων και ευγενών. Τα λεγόμενα σοκολατοποιεία της εποχής έκαναν χρυσές δουλειές, γιατί έγιναν χώροι συγκέντρωσης, συνάντησης και εξόδου των πλουσίων και ιδιαίτερα της νεολαίας. Η καθολική αλλαγή του ροφήματος από πικρό και πηχτό σε ζεστό και γλυκό ποτό, υπολογίζεται ότι έγινε στα μέσα της δεκαετίας του 1800, οπότε μειώθηκε σημαντικά η τιμή πώλησης της σοκολάτας και επομένως ξεκίνησε η κατανάλωσή της από τις πιο λαϊκές μάζες. Το καταπληκτικό αυτό επίτευγμα το οφείλουμε σε μια ανακάλυψη του Ολλανδού Βαν Χάουτεν το 1828. Ο Ολλανδός εφευρέτης, ανακάλυψε έναν τρόπο, μέσω ενός μηχανήματος, που του επέτρεπε να διαχωρίζει το βούτυρο του κακάο από τον καρπό. Η ανακάλυψη αυτή υπήρξε σταθμός στην ιστορία της σοκολάτας, γιατί
αμέσως εκδηλώθηκε το ενδιαφέρον των βιομηχάνων της εποχής για το προϊόν αυτό. Μεγάλα ονόματα τότε, θέλησαν να προωθήσουν το ρόφημα σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στην Αγγλία, σαν υποκατάστατο του τζιν! Την τελική όμως μορφή, η σοκολάτα, όπως την ξέρουμε σήμερα, την πήρε το 1847 μετά από μια νέα ανακάλυψη του Τζόζεφ Φράι. Ο Φράι ανακάλυψε ότι, όταν πρόσθετε υγρή σοκολάτα και μια ποσότητα ζάχαρης στο βούτυρο του κακάο, σχηματιζόταν ένα στέρεο κομμάτι γλυκίσματος που ήταν πολύ γλυκό, νόστιμο και είχε την ίδια γεύση με το ρόφημα. Έτσι γεννήθηκε μια από τις πιο γλυκές απολαύσεις της ζωής, η σοκολάτα. Και έτσι επικράτησε μέχρι σήμερα, η σοκολάτα να έχει στερεά μορφή και να μην καταναλώνεται μόνο σαν ρόφημα, όπως στην αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου